فرق نبود هر دو یک باشد برش ** شاه نبود خاک تیره بر سرش

ذره‌ای گر جهد تو افزون بود ** در ترازوی خدا موزون بود 3145

پیش این شاهان هماره جان کنی ** بی‌خبر ایشان ز غدر و روشنی

گفت غمازی که بد گوید ترا ** ضایع آرد خدمتت را سالها

پیش شاهی که سمیعست و بصیر ** گفت غمازان نباشد جای‌گیر

جمله غمازان ازو آیس شوند ** سوی ما آیند و افزایند پند

بس جفا گویند شه را پیش ما ** که برو جف القلم کم کن وفا 3150

معنی جف القلم کی آن بود ** که جفاها با وفا یکسان بود

بل جفا را هم جفا جف القلم ** وآن وفا را هم وفا جف القلم

عفو باشد لیک کو فر امید ** که بود بنده ز تقوی روسپید