جوق پروانه‌ی دو دیده دوخته ** مانده زیر شمع بد پر سوخته

می‌طپد اندر پشیمانی و سوز ** می‌کند آه از هوای چشم‌دوز

شمع او گوید که چون من سوختم ** کی ترا برهانم از سوز و ستم

شمع او گریان که من سرسوخته ** چون کنم مر غیر را افروخته 345

تفسیر یا حسرة علی العباد

او همی گوید که از اشکال تو ** غره گشتم دیر دیدم حال تو

شمع مرده باده رفته دلربا ** غوطه خورد از ننگ کژبینی ما

ظلت الارباح خسرا مغرما ** نشتکی شکوی الی الله العمی

حبذا ارواح اخوان ثقات ** مسلمات مومنات قانتات

هر کسی رویی به سویی برده‌اند ** وان عزیزان رو به بی‌سو کرده‌اند 350

هر کبوتر می‌پرد در مذهبی ** وین کبوتر جانب بی‌جانبی