English    Türkçe    فارسی   

5
354-363

  • صوفیی بدرید جبه در حرج  ** پیشش آمد بعد به دریدن فرج 
  • A certain Súfí tore his jubba in distress: after (its) tearing, relief (faraj) came to him.

  • کرد نام آن دریده فرجی  ** این لقب شد فاش زان مرد نجی  355
  • He bestowed the name farají on that torn (garment): from that man (who was) a confidant (of God) this title became well known.

  • این لقب شد فاش و صافش شیخ برد  ** ماند اندر طبع خلقان حرف درد 
  • This title became well known; but (only) the (Súfí) Shaykh apprehended the pure (essence) thereof: in the nature of the (common) people the (mere) letter, (which is) the dregs, remained.

  • هم‌چنین هر نام صافی داشتست  ** اسم را چون دردیی بگذاشتست 
  • Similarly, (with) every name, he (the Shaykh) has kept the pure (essence) and left the (mere) name behind, like dregs.

  • هر که گل خوارست دردی را گرفت  ** رفت صوفی سوی صافی ناشکفت 
  • Whosoever is a clay-eater (corporealist) took the dregs, (but) the Súfí went impatiently towards the pure (essence).

  • گفت لابد درد را صافی بود  ** زین دلالت دل به صفوت می‌رود 
  • He said (to himself), “Of necessity the dregs have a pure (essence): by means of this indication the heart advances to purity.”

  • درد عسر افتاد و صافش یسر او  ** صاف چون خرما و دردی بسر او  360
  • The dregs are difficulty and their pure (essence) is their ease: the pure (essence) is like the ripe date, and the dregs (are like) the date in its immature stage.

  • یسر با عسرست هین آیس مباش  ** راه داری زین ممات اندر معاش 
  • Ease is accompanied by difficulty; come, do not despair: through this death thou hast the way into Life.

  • روح خواهی جبه بشکاف ای پسر  ** تا از آن صفوت برآری زود سر 
  • (If) thou desirest (spiritual) peace, rend thy jubba, O son, that immediately thou mayst emerge pure.

  • هست صوفی آنک شد صفوت‌طلب  ** نه از لباس صوف و خیاطی و دب 
  • The (true) Súfí is he who has become a seeker of purity: (it is) not from (wearing) the garment of wool and patching (it) and (committing) sodomy.