این دل سرگشته را تدبیر بخش ** وین کمانهای دوتو را تیر بخش
(O God), bestow forethought on this bewildered heart, and bestow the arrow (of resolution) on these bows bent double.
جرعه‌ای بر ریختی زان خفیه جام ** بر زمین خاک من کاس الکرام
From that hidden goblet (of Thine) Thou hast poured out of the cup of the noble (prophets and saints) a draught over the dusty earth.
هست بر زلف و رخ از جرعه‌ش نشان ** خاک را شاهان همی‌لیسند از آن
From the draught thereof there is a trace on the locks and cheeks (of the fair): hence kings lick the earth (of which the bodies of the fair are made).
جرعه حسنست اندر خاک گش ** که به صد دل روز و شب می‌بوسیش
’Tis the draught of (Divine) beauty—(mingled) in the lovely earth—that thou art kissing with a hundred hearts day and night.
جرعه خاک آمیز چون مجنون کند ** مر ترا تا صاف او خود چون کند 375
Since the draught, when mingled with dust, makes thee mad, think how its pure essence would affect thee!
هر کسی پیش کلوخی جامه‌چاک ** که آن کلوخ از حسن آمد جرعه‌ناک
Every one is tattered (torn with emotion) in the presence of a clod that has received a draught of Beauty.
جرعه‌ای بر ماه و خورشید و حمل ** جرعه‌ای بر عرش و کرسی و زحل
(There is) a draught (poured) on the moon and the sun and Aries; (there is) a draught (poured) on the Throne and the Footstool and Saturn.
جرعه گوییش ای عجب یا کیمیا ** که ز اسیبش بود چندین بها
Oh, I wonder, wilt thou call it a draught or an elixir, since from contact with it so many splendours arise?
جد طلب آسیب او ای ذوفنون ** لا یمس ذاک الا المطهرون
Earnestly seek contact with it, O accomplished man: none shall touch it except the purified.
جرعه‌ای بر زر و بر لعل و درر ** جرعه‌ای بر خمر و بر نقل و ثمر 380
One draught (is poured) on gold and rubies and pearls; one draught (is poured) on wine and dessert and fruits;