پس بگفتندش که آوردیم اسیر ** آن یکی را بهر کشتن تو بگیر

So they said to him, “We have brought prisoners in: do thou take that one to kill.

سر ببرش تا تو هم غازی شوی ** اندکی خوش گشت صوفی دل‌قوی 3745

Cut off his head, in order that thou too mayst be a holy warrior.” (Thereupon) the Súfí was somewhat pleased and encouraged;

که آب را گر در وضو صد روشنیست ** چونک آن نبود تیمم کردنیست

For, though in the ritual ablution water has a hundred excellences, (yet) when it is not (obtainable) one must make use of sand.

برد صوفی آن اسیر بسته را ** در پس خرگه که آرد او غزا

The Súfí led the pinioned prisoner behind the tent in order to wage the holy war.

دیر ماند آن صوفی آنجا با اسیر ** قوم گفتا دیر ماند آنجا فقیر

The Súfí tarried with the prisoner a long while; the party (of soldiers) said, “The dervish has made a long stay there.

کافر بسته دو دست او کشتنیست ** بسملش را موجب تاخیر چیست

An infidel with both hands tied! (Surely) he is ready for killing: what is the cause of this delay in slaughtering him?”

آمد آن یک در تفحص در پیش ** دید کافر را به بالای ویش 3750

One of them went after him to investigate: he found the infidel on the top of him (the Súfí),

هم‌چو نر بالای ماده وآن اسیر ** هم‌چو شیری خفته بالای فقیر

Tanquam mas super femina, and the infidel couching upon the dervish like a lion. [Like a male upon a female, and the infidel [sic: prisoner] couching upon the dervish like a lion.]

دستها بسته همی‌خایید او ** از سر استیز صوفی را گلو

With his hands tied, he was gnawing the Súfí's throat in obstinate strife.

گبر می‌خایید با دندان گلوش ** صوفی افتاده به زیر و رفته هوش

The infidel was gnawing his throat with his teeth: the Súfí lay beneath, senseless.