از دل هر یک دو صد آه آن زمان ** هم‌چو دودی می‌شدی تا آسمان

کرد اشارت شه به جلاد کهن ** که ز صدرم این خسان را دور کن 4085

این خسان چه لایق صدر من‌اند ** کز پی سنگ امر ما را بشکنند

امر ما پیش چنین اهل فساد ** بهر رنگین سنگ شد خوار و کساد

قصد شاه به کشتن امرا و شفاعت کردن ایاز پیش تخت سلطان کی ای شاه عالم العفو اولی

پس ایاز مهرافزا بر جهید ** پیش تخت آن الغ سلطان دوید

سجده‌ای کرد و گلوی خود گرفت ** کای قبادی کز تو چرخ آرد شگفت

ای همایی که همایان فرخی ** از تو دارند و سخاوت هر سخی 4090

ای کریمی که کرمهای جهان ** محو گردد پیش ایثارت نهان

ای لطیفی که گل سرخت بدید ** از خجالت پیرهن را بر درید

از غفوری تو غفران چشم‌سیر ** روبهان بر شیر از عفو تو چیر