از غفوری تو غفران چشم‌سیر ** روبهان بر شیر از عفو تو چیر

جز که عفو تو کرا دارد سند ** هر که با امر تو بی‌باکی کند

غفلت و گستاخی این مجرمان ** از وفور عفو تست ای عفولان 4095

دایما غفلت ز گستاخی دمد ** که برد تعظیم از دیده رمد

غفلت و نسیان بد آموخته ** ز آتش تعظیم گردد سوخته

هیبتش بیداری و فطنت دهد ** سهو نسیان از دلش بیرون جهد

وقت غارت خواب ناید خلق را ** تا بنرباید کسی زو دلق را

خواب چون در می‌رمد از بیم دلق ** خواب نسیان کی بود با بیم حلق 4100

لاتاخذ ان نسینا شد گواه ** که بود نسیان بوجهی هم گناه

زانک استکمال تعظیم او نکرد ** ورنه نسیان در نیاوردی نبرد