English    Türkçe    فارسی   

5
683-692

  • ابر را سایه بیفتد در زمین  ** ماه را سایه نباشد همنشین 
  • The cloud's shadow falls on the earth: the shadow never consorts with the moon.

  • بی‌خودی بی‌ابریست ای نیک‌خواه  ** باشی اندر بی‌خودی چون قرص ماه 
  • Selflessness is cloudlessness, O well-disposed one: in (the state of) selflessness thou wilt be like the orb of the moon.

  • باز چون ابری بیاید رانده  ** رفت نور از مه خیالی مانده  685
  • Again, when a cloud comes, driven along, the light goes: of the moon there remains (only) a phantom.

  • از حجاب ابر نورش شد ضعیف  ** کم ز ماه نو شد آن بدر شریف 
  • Its light is made feeble by the cloud-veil: that noble full-moon becomes less than the new moon.

  • مه خیالی می‌نماید ز ابر و گرد  ** ابر تن ما را خیال‌اندیش کرد 
  • The moon is made to appear a phantom by clouds and dust: the cloud, (which is) the body, has caused us to conceive phantasies.

  • لطف مه بنگر که این هم لطف اوست  ** که بگفت او ابرها ما را عدوست 
  • Behold the kindness of the (Divine) Moon; for this too is His kindness, that He hath said, ‘The clouds are enemies to Us.’

  • مه فراغت دارد از ابر و غبار  ** بر فراز چرخ دارد مه مدار 
  • The Moon is independent of clouds and dust: the Moon hath His orbit aloft in the (spiritual) sky.

  • ابر ما را شد عدو و خصم جان  ** که کند مه را ز چشم ما نهان  690
  • The cloud is our mortal enemy and adversary because it hides the Moon from our eyes.

  • حور را این پرده زالی می‌کند  ** بدر را کم از هلالی می‌کند 
  • This veil makes the houri (to appear as) a hag: it makes the full-moon less than a new moon.

  • ماه ما را در کنار عز نشاند  ** دشمن ما را عدوی خویش خواند 
  • The Moon hath seated us in the lap of glory: He hath called our foe His enemy.