English    Türkçe    فارسی   

5
760-769

  • آنک می‌گفت این بعیدست و عجیب  ** اشک می‌راند و همی گفت ای قریب  760
  • He who was saying, ‘This is far-fetched and marvellous’ was shedding tears and crying, ‘O Thou who art nigh!’
  • چون فرار از دام واجب دیده است  ** دام تو خود بر پرت چفسیده است 
  • Since he has deemed it necessary to flee from the trap, (’tis strange that) the trap for thee is in fact stuck fast to thy (gaudy) feathers.
  • بر کنم من میخ این منحوس دام  ** از پی کامی نباشم طلخ‌کام 
  • I will tear out the pin of this ill-fated trap: I will not suffer bitter grief for the sake of (indulging) a desire.
  • درخور عقل تو گفتم این جواب  ** فهم کن وز جست و جو رو بر متاب 
  • I have given thee this answer (which is) suitable to thy understanding: apprehend (its meaning) and do not avert thy face from seeking.
  • بسکل این حبلی که حرص است و حسد  ** یاد کن فی جیدها حبل مسد 
  • Snap this cord, which is greed and envy: remember (the text) on her neck a cord of palm-fibres.”
  • صفت کشتن خلیل علیه‌السلام زاغ را کی آن اشارت به قمع کدام صفت بود از صفات مذمومه‌ی مهلکه در مرید 
  • The reason why Khalíl (Abraham), on whom be peace, killed the crow, indicating (thereby) the subjugation of certain blameworthy and pernicious qualities in the disciple.
  • این سخن را نیست پایان و فراغ  ** ای خلیل حق چرا کشتی تو زاغ  765
  • There is no end and completion to this discourse. O Friend of God, why didst thou kill the crow?
  • بهر فرمان حکمت فرمان چه بود  ** اندکی ز اسرار آن باید نمود 
  • Because of the (Divine) command. What was the wisdom of the (Divine) command? A small part of the mysteries thereof must (now) be shown.
  • کاغ کاغ و نعره‌ی زاغ سیاه  ** دایما باشد به دنیا عمرخواه 
  • The cawing and noisy cry of the black crow is ever asking for (long) life in this world.
  • هم‌چو ابلیس از خدای پاک فرد  ** تا قیامت عمر تن درخواست کرد 
  • Like Iblís, it (the crow) besought the holy and incomparable God for bodily life till the Resurrection.
  • گفت انظرنی الی یوم الجزا  ** کاشکی گفتی که تبنا ربنا 
  • He (Iblís) said, “Grant me a respite till the Day of Retribution.” Would that he had said, “We repent, O our Lord.”