رو بیاور آن دلی کو شاه‌خوست ** که امان سبزوار کون ازوست

گویی آن دل زین جهان پنهان بود ** زانک ظلمت با ضیا ضدان بود

دشمنی آن دل از روز الست ** سبزوار طبع را میراثی است 895

زانک او بازست و دنیا شهر زاغ ** دیدن ناجنس بر ناجنس داغ

ور کند نرمی نفاقی می‌کند ** ز استمالت ارتفاقی می‌کند

می‌کند آری نه از بهر نیاز ** تا که ناصح کم کند نصح دراز

زانک این زاغ خس مردارجو ** صد هزاران مکر دارد تو به تو

گر پذیرند آن نفاقش را رهید ** شد نفاقش عین صدق مستفید 900

زانک آن صاحب دل با کر و فر ** هست در بازار ما معیوب‌خر

صاحب دل جو اگر بی‌جان نه‌ای ** جنس دل شو گر ضد سلطان نه‌ای