چند گویی هم‌چو زاغ پر نحوس ** ای خلیل از بهر چه کشتی خروس
How long wilt thou speak (caw) like the ill-omened crow? (Let me return to the parable and ask), “O Khalíl, wherefore didst thou kill the cock?”
گفت فرمان حکمت فرمان بگو ** تا مسبح گردم آن را مو به مو
He replied, “(Because of) the (Divine) command.” “Tell (me) the wisdom of the (Divine) command, that I may glorify that (wisdom) punctiliously.”
بیان آنک کشتن خلیل علیه‌السلام خروس را اشارت به قمع و قهر کدام صفت بود از صفات مذمومات مهلکان در باطن مرید
Explaining that the killing of the cock by Abraham, on whom be peace, signifies the subdual and subjugation of certain blameworthy and pernicious qualities in the heart of the disciple.
شهوتی است او و بس شهوت‌پرست ** زان شراب زهرناک ژاژ مست 940
He (the cock) is lustful and much addicted to lust, intoxicated by that poisonous insipid wine.
گرنه بهر نسل بود ای وصی ** آدم از ننگش بکردی خود خصی
Had not it (lust) been (necessary) for the sake of procreation, O executor, Adam for shame of it would have made himself a eunuch.
گفت ابلیس لعین دادار را ** دام زفتی خواهم این اشکار را
The accursed Iblís said to (God) the Dispenser of justice, “I want a powerful snare for this prey.”
زر و سیم و گله‌ی اسپش نمود ** که بدین تانی خلایق را ربود
He (God) showed to him gold and silver and herds of horses, saying, “By means of this thou canst seduce mankind.”
گفت شاباش و ترش آویخت لنج ** شد ترنجیده ترش هم‌چون ترنج
He (Iblís) cried “Bravo!” but let his lip drop sourly: he became wrinkled and sour like a lemon.
پس زر و گوهر ز معدنهای خوش ** کرد آن پس‌مانده را حق پیش‌کش 945
Then God offered to that fallen one gold and jewels from His goodly mines,
گیر این دام دگر را ای لعین ** گفت زین افزون ده ای نعم‌المعین
Saying, “Take this other snare, O accursed one.” He replied, “Give more than this, O most excellent Helper.”
چرب و شیرین و شرابات ثمین ** دادش و بس جامه‌ی ابریشمین
(Then) He gave him oily and sweet (viands) and costly sherbets and many silken robes.