پس فرستاد و بیاورد آن همام ** بود الحق سخت زیبا آن غلام

آنچنان که ماند حیران آن جهود ** آن دل چون سنگش از جا رفت زود 1030

حالت صورت‌پرستان این بود ** سنگشان از صورتی مومین بود

باز کرد استیزه و راضی نشد ** که برین افزون بده بی‌هیچ بد

یک نصاب نقره هم بر وی فزود ** تا که راضی گشت حرص آن جهود

خندیدن جهود و پنداشتن کی صدیق مغبونست درین عقد

قهقهه زد آن جهود سنگ‌دل ** از سر افسوس و طنز و غش و غل

گفت صدیقش که این خنده چه بود ** در جواب پرسش او خنده فزود 1035

گفت اگر جدت نبودی و غرام ** در خریداری این اسود غلام

من ز استیزه نمی‌جوشیدمی ** خود به عشر اینش بفروشیدمی

کو به نزد من نیرزد نیم دانگ ** تو گران کردی بهایش را به بانگ