چون بود آن چون که از چونی رهید ** در حیاتستان بی‌چونی رسید

گشت چونی‌بخش اندر لامکان ** گرد خوانش جمله چونها چون سگان

او ز بی‌چونی دهدشان استخوان ** در جنابت تن زن این سوره مخوان

تا ز چونی غسل ناری تو تمام ** تو برین مصحف منه کف ای غلام 1195

گر پلیدم ور نظیفم ای شهان ** این نخوانم پس چه خوانم در جهان

تو مرا گویی که از بهر ثواب ** غسل ناکرده مرو در حوض آب

از برون حوض غیر خاک نیست ** هر که او در حوض ناید پاک نیست

گر نباشد آبها را این کرم ** کو پذیرد مر خبث را دم به دم

وای بر مشتاق و بر اومید او ** حسرتا بر حسرت جاوید او 1200

آب دارد صد کرم صد احتشام ** که پلیدان را پذیرد والسلام