پرده‌ی خورشید هم نور ربست ** بی‌نصیب از وی خفاشست و شبست 1205
The veil over the Sun is just the Light of the Lord: the bat and the night have no lot therein.
هر دو چون در بعد و پرده مانده‌اند ** یا سیه‌رو یا فسرده مانده‌اند
Inasmuch as both (of them) have remained far (from the Sun) and veiled (from it), they have remained either black-faced (like Night) or cold (like the bat).
چون نبشتی بعضی از قصه‌ی هلال ** داستان بدر آر اندر مقال
Since thou hast written part of the story of the New-moon (Hilál), (now) put into words the tale of the Full-moon.
آن هلال و بدر دارند اتحاد ** از دوی دورند و از نقص و فساد
The New-moon and the Full-moon have oneness (with each other): they are far from duality and from imperfection and corruption.
آن هلال از نقص در باطن بریست ** آن به ظاهر نقص تدریج آوریست
The new-moon is inwardly free from imperfection: its apparent imperfection is (due to its) increasing gradually.
درس گوید شب به شب تدریج را ** در تانی بر دهد تفریج را 1210
Night by night it gives a lesson in gradualness, and with deliberation it produces relief (for itself).
در تانی گوید ای عجول خام ** پایه‌پایه بر توان رفتن به بام
With deliberation it says, “O hasty fool, (only) step by step can one mount to the roof.”
دیگ را تدریج و استادانه جوش ** کار ناید قلیه‌ی دیوانه جوش
Let the cooking-pot boil gradually, as a skilful (cook) does: the stew boiled in a mad hurry is of no use.
حق نه قادر بود بر خلق فلک ** در یکی لحظه به کن بی‌هیچ شک
Was not God able to create heaven in one moment by (the word) “Be”? Without any doubt (He was).
پس چرا شش روز آن را درکشید ** کل یوم الف عام ای مستفید
Why, then, O seeker of instruction, did He extend (the time) for it to six days, every day (being as long as) a thousand years?