پس چنان بحری که در هر قطر آن ** از بدن ناشی‌تر آمد عقل و جان

پس چنان بحری که در هر قطر آن ** از بدن ناشی‌تر آمد عقل و جان 1625

کی بگنجد در مضیق چند و چون ** عقل کل آنجاست از لا یعلمون

عقل گوید مر جسد را که ای جماد ** بوی بردی هیچ از آن بحر معاد

جسم گوید من یقین سایه‌ی توم ** یاری از سایه که جوید جان عم

عقل گوید کین نه آن حیرت سراست ** که سزا گستاخ‌تر از ناسزاست

اندرینجا آفتاب انوری ** خدمت ذره کند چون چاکری 1630

شیر این سو پیش آهو سر نهد ** باز اینجا نزد تیهو پر نهد

این ترا باور نیاید مصطفی ** چون ز مسکینان همی‌جوید دعا

گر بگویی از پی تعلیم بود ** عین تجهیل از چه رو تفهیم بود

بلک می‌داند که گنج شاهوار ** در خرابیها نهد آن شهریار