English    Türkçe    فارسی   

6
1705-1714

  • چون چهارم بار آن ترک خطا  ** لاغ از آن استا همی‌کرد اقتضا  1705
  • When for the fourth time the Turk of Khitá was demanding a jest from the master(-tailor),

  • رحم آمد بر وی آن استاد را  ** کرد در باقی فن و بیداد را 
  • The master took pity on him and put aside (abandoned) artfulness and injustice.

  • گفت مولع گشت این مفتون درین  ** بی‌خبر کین چه خسارست و غبین 
  • He said (to himself), ‘This infatuated man has a great desire for these (facetious tales), not knowing what a loss and swindle they are (for him).’

  • بوسه‌افشان کرد بر استاد او  ** که بمن بهر خدا افسانه گو 
  • (Nevertheless) he (the Turk) showered kisses on (the face and eyes of) the master, crying, ‘For God's sake tell me a story!’

  • ای فسانه گشته و محو از وجود  ** چند افسانه بخواهی آزمود 
  • O thou who hast become a story and (art) dead to (useful) existence, how long wilt thou wish to make trial of stories?

  • خندمین‌تر از تو هیچ افسانه نیست  ** بر لب گور خراب خویش ایست  1710
  • No story is more laughable than thou (thyself): stand (and meditate) on the edge of thine own ruinous grave!

  • ای فرو رفته به گور جهل و شک  ** چند جویی لاغ و دستان فلک 
  • O thou who hast gone down into the grave of ignorance and doubt, how long wilt thou seek (to hear) the jests and tales of Time?

  • تا بکی نوشی تو عشوه‌ی این جهان  ** که نه عقلت ماند بر قانون نه جان 
  • How long wilt thou listen to the blandishments of this world that leave neither thy mind underanged nor thy spirit?

  • لاغ این چرخ ندیم کرد و مرد  ** آب روی صد هزاران چون تو برد 
  • The jests of Time, this mean and petty boon-companion, have robbed of honour a hundred thousand like thee.

  • می‌درد می‌دوزد این درزی عام  ** جامه‌ی صدسالگان طفل خام 
  • This Universal Tailor is ever tearing and stitching the garments of a hundred travellers silly as children.