بی‌اجابت بر دعاها می‌تنید ** از کرم لبیک پنهان می‌شنید

چونک بی‌دف رقص می‌کرد آن علیل ** ز اعتماد جود خلاق جلیل

سوی او نه هاتف و نه پیک بود ** گوش اومیدش پر از لبیک بود

بی‌زبان می‌گفت اومیدش تعال ** از دلش می‌روفت آن دعوت ملال

آن کبوتر را که بام آموختست ** تو مخوان می‌رانش کان پر دوختست 1990

ای ضیاء الحق حسام‌الدین برانش ** کز ملاقات تو بر رستست جانش

گر برانی مرغ جانش از گزاف ** هم بگرد بام تو آرد طواف

چینه و نقلش همه بر بام تست ** پر زنان بر اوج مست دام تست

گر دمی منکر شود دزدانه روح ** در ادای شکرت ای فتح و فتوح

شحنه‌ی عشق مکرر کینه‌اش ** طشت آتش می‌نهد بر سینه‌اش 1995