شحنه‌ی عشق مکرر کینه‌اش ** طشت آتش می‌نهد بر سینه‌اش

شحنه‌ی عشق مکرر کینه‌اش ** طشت آتش می‌نهد بر سینه‌اش 1995

Love, the magistrate who exacts vengeance repeatedly, will lay the fiery cauldron (of separation) on its breast,

که بیا سوی مه و بگذر ز گرد ** شاه عشقت خواند زوتر باز گرد

Saying, “Come to the Moon and leave the dust behind; Love, the King, calls thee: return with all speed!”

گرد این بام و کبوترخانه من ** چون کبوتر پر زنم مستانه من

I am flying ecstatically, like a pigeon, about this roof and pigeon-house.

جبرئیل عشقم و سدره‌م توی ** من سقیمم عیسی مریم توی

I am Love's Gabriel, and thou art my Lotus-tree; I am the sick man, and thou art (my) Jesus son of Mary.

جوش ده آن بحر گوهربار را ** خوش بپرس امروز این بیمار را

Let that pearl-shedding sea (of thine) break into surge: to-day ask kindly after this ailing one.

چون تو آن او شدی بحر آن اوست ** گرچه این دم نوبت بحران اوست 2000

When thou hast become his, the sea (of spiritual mysteries) is his, even though this is the hour of his crisis.

این خود آن ناله‌ست کو کرد آشکار ** آنچ پنهانست یا رب زینهار

This (Mathnawí) is only the wailful music that he has uttered; (as for) that which is (kept) hidden (within him), (have) mercy, O Lord!

دو دهان داریم گویا هم‌چو نی ** یک دهان پنهانست در لبهای وی

We have two vocal mouths, like the reed: one mouth is hidden in his lips.

یک دهان نالان شده سوی شما ** های هویی در فکنده در هوا

One mouth is wailing unto you: it lets (many) a shrill note fall on the air;

لیک داند هر که او را منظرست ** که فغان این سری هم زان سرست

But every one who hath insight knows that the lamentation (issuing) at this end is (inspired) from that end.