ابتلاام می‌کنی آه الغیاث ** ای ذکور از ابتلاات چون اناث

Thou art afflicting me. Ah, help (me), O Thou by whose affliction men are (made weak) as women.

تا بکی این ابتلا یا رب مکن ** مذهبی‌ام بخش و ده‌مذهب مکن

How long (will) this affliction (continue)? Do not (afflict me), O Lord! Bestow on me one path, do not make me follow ten paths!

اشتری‌ام لاغری و پشت ریش ** ز اختیار هم‌چو پالان‌شکل خویش

I am (like) an emaciated camel, and my back is wounded by my free-will which resembles a pack-saddle.

این کژاوه گه شود این سو گران ** آن کژاوه گه شود آن سو کشان 215

At one moment this pannier weighs heavily on this side, at another moment that pannier sags to that side.

بفکن از من حمل ناهموار را ** تا ببینم روضه‌ی ابرار را

Let the ill-balanced load drop from me, that I may behold the meadow of the pious.

هم‌چو آن اصحاب کهف از باغ جود ** می‌چرم ایقاظ نی بل هم رقود

(Then), like the Fellows of the Cave, I shall browse on the orchard of Bounty— not awake, nay, they are asleep.

خفته باشم بر یمین یا بر یسار ** برنگردم جز چو گو بی‌اختیار

I shall recline on the right or on the left, I shall not roll save involuntarily, like a ball,

هم به تقلیب تو تا ذات الیمین ** یا سوی ذات الشمال ای رب دین

Just as Thou, O Lord of the Judgement, turnest me over either to the right or to the left.

صد هزاران سال بودم در مطار ** هم‌چو ذرات هوا بی‌اختیار 220

Hundreds of thousands of years I was flying (to and fro) involuntarily, like the motes in the air.

گر فراموشم شدست آن وقت و حال ** یادگارم هست در خواب ارتحال

If I have forgotten that time and state, (yet) the migration in sleep (to the spiritual world) recalls it to my memory.