هم‌چو آن اصحاب کهف از باغ جود ** می‌چرم ایقاظ نی بل هم رقود

(Then), like the Fellows of the Cave, I shall browse on the orchard of Bounty— not awake, nay, they are asleep.

خفته باشم بر یمین یا بر یسار ** برنگردم جز چو گو بی‌اختیار

I shall recline on the right or on the left, I shall not roll save involuntarily, like a ball,

هم به تقلیب تو تا ذات الیمین ** یا سوی ذات الشمال ای رب دین

Just as Thou, O Lord of the Judgement, turnest me over either to the right or to the left.

صد هزاران سال بودم در مطار ** هم‌چو ذرات هوا بی‌اختیار 220

Hundreds of thousands of years I was flying (to and fro) involuntarily, like the motes in the air.

گر فراموشم شدست آن وقت و حال ** یادگارم هست در خواب ارتحال

If I have forgotten that time and state, (yet) the migration in sleep (to the spiritual world) recalls it to my memory.

می‌رهم زین چارمیخ چارشاخ ** می‌جهم در مسرح جان زین مناخ

(Every night) I escape from this four-branched cross and spring away from this (confined) halting-place into the (spacious) pasture of the spirit.

شیر آن ایام ماضیهای خود ** می‌چشم از دایه‌ی خواب ای صمد

From the nurse, Sleep, I suck the milk of those bygone days of mine, O Lord.

جمله عالم ز اختیار و هست خود ** می‌گریزد در سر سرمست خود

All the (people in the) world are fleeing from their free-will and (self-)existence to their drunken (unconscious) side.

تا دمی از هوشیاری وا رهند ** ننگ خمر و زمر بر خود می‌نهند 225

In order that for awhile they may be delivered from sobriety (consciousness), they lay upon themselves the opprobrium of wine and minstrelsy.

جمله دانسته کای این هستی فخ است ** فکر و ذکر اختیاری دوزخ است

All know that this existence is a snare, that volitional thought and memory are a hell.