English    Türkçe    فارسی   

6
2298-2307

  • هر شبی تدبیر و فرهنگم به خواب  ** هم‌چو کشتی غرقه می‌گردد ز آب 
  • Every night in sleep my forethought and knowledge become: like a ship overwhelmed by the water (of the sea).

  • خود نه من می‌مانم و نه آن هنر  ** تن چو مرداری فتاده بی‌خبر 
  • Neither do I myself remain nor that merit (of mine): my body lies unconscious like a carcase.

  • تا سحر جمله شب آن شاه علی  ** خود همی‌گوید الستی و بلی  2300
  • The whole night until dawn that exalted King is Himself uttering an ‘Alast’ (‘Am not I...?’) and (answering) ‘Yea.’

  • کو بلی‌گو جمله را سیلاب برد  ** یا نهنگی خورد کل را کرد و مرد 
  • Where is anyone to say’ Yea’? The flood of (slumber) has swept them all away, or a leviathan has swallowed them all piecemeal.

  • صبح‌دم چون تیغ گوهردار خود  ** از نیام ظلمت شب بر کند 
  • At morning tide, when He draws His sheeny sword from the scabbard of the darkness of night,

  • آفتاب شرق شب را طی کند  ** از نهنگ آن خورده‌ها را قی کند 
  • And the orient sun rolls up (makes an end of) night, this leviathan spews out all that it swallowed,

  • رسته چون یونس ز معده‌ی آن نهنگ  ** منتشر گردیم اندر بو و رنگ 
  • And we, delivered like Jonah from the belly of that leviathan, are dispersed into (the world of) scent and colour.

  • خلق چون یونس مسبح آمدند  ** کاندر آن ظلمات پر راحت شدند  2305
  • Like Jonah, the people give praise (to God), because they were restful in that darkness.

  • هر یکی گوید به هنگام سحر  ** چون ز بطن حوت شب آید به در 
  • At the hour of dawn each one says, when he comes forth from the belly of the (great) Fish, Night,

  • کای کریمی که در آن لیل وحش  ** گنج رحمت بنهی و چندین چشش 
  •  ‘O Gracious One who dost deposit in lonesome (fearful) Night the treasure of Mercy and all these delicious experiences!