آب دیده‌ی بنده‌ی بی‌دیده را ** سبزه‌ای بخش و نباتی زین چرا

Do Thou bestow on the tears of Thy sightless slave a verdure and vegetation from this (bountiful) pasture;

ور نمانم آب آبم ده ز عین ** هم‌چو عینین نبی هطالتین

And if I leave no tears (in my eyes), do Thou give me tears (flowing abundantly) from an eye like the two streaming eyes of the Prophet.

او چو آب دیده جست از جود حق ** با چنان اقبال و اجلال و سبق

Since he, with all that high fortune and majesty and pre-eminence, sought tears from the bounty of God,

چون نباشم ز اشک خون باریک‌ریس ** من تهی‌دست قصور کاسه‌لیس 2340

How should not I, an empty-handed destitute lick-platter, spin fine webs of blood-stained tears?

چون چنان چشم اشک را مفتون بود ** اشک من باید که صد جیحون بود

Inasmuch as an eye like that (of the Prophet) is enamoured of tears, it behoves my tears to be (like) a hundred great rivers.”

قطره‌ای زان زین دو صد جیحون به است ** که بدان یک قطره انس و جن برست

A single drop of those (tears) is better than these two hundred great rivers, for by that single drop mankind and the Jinn were saved.

چونک باران جست آن روضه‌ی بهشت ** چون نجوید آب شوره‌خاک زشت

Since that Garden of Paradise sought rain, how should not the foul briny soil seek water?

ای اخی دست از دعا کردن مدار ** با اجابت یا رد اویت چه کار

O comrade, do not refrain from invoking (God): what business do you have with His acceptance or rejection (of your prayer)?

نان که سد و مانع این آب بود ** دست از آن نان می‌بباید شست زود 2345

Since bread (worldliness) was the barrier and obstacle to this water (tears), you must quickly wash your hands of that bread.

خویش را موزون و چست و سخته کن ** ز آب دیده نان خود را پخته کن

Make yourself harmonious and congruous and balanced: let your bread be baked well with (burning) tears.

آواز دادن هاتف مر طالب گنج را و اعلام کردن از حقیقت اسرار آن

How the Voice from heaven called to the seeker of the treasure and acquainted him with the truth of the mysteries thereof.