آید و گیرد وثاق ما گرو ** که رسیدم نوبت ما شد تو رو

چون پسر چشم خرد را بر گشاد ** زود بابا رخت بر گردون نهاد 2775

جاده‌ی شاهست آن زین سو روان ** وآن از آن سو صادران و واردان

نیک بنگر ما نشسته می‌رویم ** می‌نبینی قاصد جای نویم

بهر حالی می‌نگیری راس مال ** بلک از بهر غرض‌ها در مل

پس مسافر این بود ای ره‌پرست ** که مسیر و روش در مستقبلست

هم‌چنانک از پرده‌ی دل بی‌کلال ** دم به دم در می‌رسد خیل خیال 2780

گر نه تصویرات از یک مغرس‌اند ** در پی هم سوی دل چون می‌رسند

جوق جوق اسپاه تصویرات ما ** سوی چشمه‌ی دل شتابان از ظما

جره‌ها پر می‌کنند و می‌روند ** دایما پیدا و پنهان می‌شوند