در یکی کان زر بی‌اندازه درج ** وان دگر دخلش بود کمتر ز خرج

هم‌چو مجنون بو کنم من خاک را ** خاک لیلی را بیابم بی‌خطا

بو کنم دانم ز هر پیراهنی ** گر بود یوسف و گر آهرمنی 2830

هم‌چو احمد که برد بو از یمن ** زان نصیبی یافت این بینی من

که کدامین خاک همسایه‌ی زرست ** یا کدامین خاک صفر و ابترست

گفت یک نک خاصیت در پنجه‌ام ** که کمندی افکنم طول علم

هم‌چو احمد که کمند انداخت جانش ** تا کمندش برد سوی آسمانش

گفت حقش ای کمندانداز بیت ** آن ز من دان ما رمیت اذ رمیت 2835

پس بپرسیدند زان شه کای سند ** مر ترا خاصیت اندر چه بود

گفت در ریشم بود خاصیتم ** که رهانم مجرمان را از نقم