گفت حقش ای کمندانداز بیت ** آن ز من دان ما رمیت اذ رمیت

گفت حقش ای کمندانداز بیت ** آن ز من دان ما رمیت اذ رمیت 2835

پس بپرسیدند زان شه کای سند ** مر ترا خاصیت اندر چه بود

گفت در ریشم بود خاصیتم ** که رهانم مجرمان را از نقم

مجرمان را چون به جلادان دهند ** چون بجنبد ریش من زیشان رهند

چون بجنبانم به رحمت ریش را ** طی کنند آن قتل و آن تشویش را

قوم گفتندش که قطب ما توی ** که خلاص روز محنتمان شوی 2840

بعد از آن جمله به هم بیرون شدند ** سوی قصرآن شه میمون شدند

چون سگی بانگی بزد از سوی راست ** گفت می‌گوید که سلطان با شماست

خاک بو کرد آن دگر از ربوه‌ای ** گفت این هست از وثاق بیوه‌ای

پس کمند انداخت استاد کمند ** تا شدند آن سوی دیوار بلند