عکس پنهان گشت و اندر غیب راند ** تو گمان بردی که آن اختر نماند

آن ستاره‌ی نحس هست اندر سما ** هم بدان سو بایدش کردن دوا

بلک باید دل سوی بی‌سوی بست ** نحس این سو عکس نحس بی‌سو است 3160

داد داد حق شناس و بخششش ** عکس آن دادست اندر پنج و شش

گر بود داد خسان افزون ز ریگ ** تو بمیری وآن بماند مردریگ

عکس آخر چند پاید در نظر ** اصل بینی پیشه کن ای کژنگر

حق چو بخشش کرد بر اهل نیاز ** با عطا بخشیدشان عمر دراز

خالدین شد نعمت و منعم علیه ** محیی الموتاست فاجتازوا الیه 3165

داد حق با تو در آمیزد چو جان ** آنچنان که آن تو باشی و تو آن

گر نماند اشتهای نان و آب ** بدهدت بی این دو قوت مستطاب