پس یقین گشتش که جذبه زان سریست ** کار حق هر لحظه نادر آوریست

اسپ سنگین گاو سنگین ز ابتلا ** می‌شود مسجود از مکر خدا

پیش کافر نیست بت را ثانیی ** نیست بت را فر و نه روحانیی

چست آن جاذب نهان اندر نهان ** در جهان تابیده از دیگر جهان 3360

عقل محجوبست و جان هم زین کمین ** من نمی‌بینم تو می‌توانی ببین

چونک خوارمشه ز سیران باز گشت ** با خواص ملک خود هم‌راز گشت

پس به سرهنگان بفرمود آن زمان ** تا بیارند اسپ را زان خاندان

هم‌چو آتش در رسیدند آن گروه ** هم‌چو پشمی گشت امیر هم‌چو کوه

جانش از درد و غبین تا لب رسید ** جز عمادالملک زنهاری ندید 3365

که عمادالملک بد پای علم ** بهر هر مظلوم و هر مقتول غم