-
رفت او پیش عماد الملک راد ** سر برهنه کرد و بر خاک اوفتاد
- He (the Amír) went to the noble ‘Imádu ’l-Mulk: he bared his head and fell on the ground,
-
که حرم با هر چه دارم گو بگیر ** تا بگیرد حاصلم را هر مغیر
- Saying, “Let him (the king) take my harem together with all that I possess! Let any raider seize my (entire) revenue!
-
این یکی اسپست جانم رهن اوست ** گر برد مردم یقین ای خیردوست
- (But) there is this one horse—my soul is devoted to it: if he take it, I will surely die, O lover of good.
-
گر برد این اسپ را از دست من ** من یقین دانم نخواهم زیستن
- If he take this horse out of my hands, I know for certain that I shall not live (long).
-
چون خدا پیوستگیی داده است ** بر سرم مال ای مسیحا زود دست 3380
- Since God has bestowed (on thee) a (spiritual) connexion (with Himself), stroke my head at once with thy hand, O Messiah!
-
از زن و زر و عقارم صبر هست ** این تکلف نیست نی تزویریست
- I can bear the loss of my women and gold and estates: this is not pretence nor is it an imposture.
-
اندرین گر می‌نداری باورم ** امتحان کن امتحان گفت و قدم
- If thou dost not believe me in this (matter), try me, try me in word and deed!”
-
آن عمادالملک گریان چشم‌مال ** پیش سلطان در دوید آشفته‌حال
- Weeping and wiping his eyes, the ‘Imádu ’l-Mulk ran, with agitated mien, into the presence of the Sultan.
-
لب ببست و پیش سلطان ایستاد ** راز گویان با خدا رب العباد
- He closed his lips and stood before the Sultan, communing with God the Lord of (all) His slaves.
-
ایستاده راز سلطان می‌شنید ** واندرون اندیشه‌اش این می‌تنید 3385
- He stood and listened to the Sultan's intimate talk, while inwardly his thought was weaving this (prayer)—