English    Türkçe    فارسی   

6
3765-3774

  • قرنها را صورت سنگین بسوخت  ** آتشی در دین و دلشان بر فروخت  3765
  • (Adoration of) a stone image consumed the (past) generations and kindled a fire (of love for it) in their religion and their hearts.
  • چونک روحانی بود خود چون بود  ** فتنه‌اش هر لحظه دیگرگون بود 
  • When it (the image) is spiritual, how (ravishing) must it be! Its fascination changes at every moment.
  • عشق صورت در دل شه‌زادگان  ** چون خلش می‌کرد مانند سنان 
  • Since love of the pictured form was stabbing the hearts of the princes like a spear-point,
  • اشک می‌بارید هر یک هم‌چو میغ  ** دست می‌خایید و می‌گفت ای دریغ 
  • Each (of them) was shedding tears, like a cloud, and gnawing his hands and crying, “Oh, alas!
  • ما کنون دیدیم شه ز آغاز دید  ** چندمان سوگند داد آن بی‌ندید 
  • Now we see (what) the King saw at the beginning. How often did that peerless one adjure us!”
  • انبیا را حق بسیارست از آن  ** که خبر کردند از پایانمان  3770
  • The prophets have conferred a great obligation (on us) because they have made us aware of the end,
  • کاینچ می‌کاری نروید جز که خار  ** وین طرف پری نیابی زو مطار 
  • Saying, “That which thou art sowing will produce naught but thorns; and (if) thou fly in this (worldly) direction thou wilt find there no room to fly (beyond).
  • تخم از من بر که تا ریعی دهد  ** با پر من پر که تیر آن سو جهد 
  • Get the seed from me, that it may yield a (good) crop; fly with my wings, that the arrow may speed Yonder.
  • تو ندانی واجبی آن و هست  ** هم تو گویی آخر آن واجب بدست 
  • (If) thou dost not recognise the necessity and (real) existence of that (flight to God), yet in the end thou wilt confess that it was necessary.”
  • او توست اما نه این تو آن توست  ** که در آخر واقف بیرون‌شوست 
  • He (the prophet) is thou, but not this (unreal) “thou”: (he is) that “thou” which in the end is conscious of escape (from the world of illusion).