نیم ذره زان عنایت به بود ** که ز تدبیر خرد سیصد رصد

ترک مکر خویشتن گیر ای امیر ** پا بکش پیش عنایت خوش بمیر

این به قدر حیله‌ی معدود نیست ** زین حیل تا تو نمیری سود نیست

حکایت صدر جهان بخارا کی هر سایلی کی به زبان بخواستی از صدقه‌ی عام بی‌دریغ او محروم شدی و آن دانشمند درویش به فراموشی و فرط حرص و تعجیل به زبان بخواست در موکب صدر جهان از وی رو بگردانید و او هر روز حیله‌ی نو ساختی و خود را گاه زن کردی زیر چادر وگاه نابینا کردی و چشم و روی خود بسته به فراستش بشناختی الی آخره

در بخارا خوی آن خواجیم اجل ** بود با خواهندگان حسن عمل

داد بسیار و عطای بی‌شمار ** تا به شب بودی ز جودش زر نثار 3800

زر به کاغذپاره‌ها پیچیده بود ** تا وجودش بود می‌افشاند جود

هم‌چو خورشید و چو ماه پاک‌باز ** آنچ گیرند از ضیا بدهند باز

خاک را زربخش کی بود آفتاب ** زر ازو در کان و گنج اندر خراب

هر صباحی یک گره را راتبه ** تا نماند امتی زو خایبه

مبتلایان را بدی روزی عطا ** روز دیگر بیوگان را آن سخا 3805