روز دیگر بر تهی‌دستان عام ** روز دیگر بر گرفتاران وام

شرط او آن بود که کس با زبان ** زر نخواهد هیچ نگشاید لبان

لیک خامش بر حوالی رهش ** ایستاده مفلسان دیواروش

هر که کردی ناگهان با لب سال ** زو نبردی زین گنه یک حبه مال 3810

من صمت منکم نجا بد یاسه‌اش ** خامشان را بود کیسه و کاسه‌اش

نادرا روزی یکی پیری بگفت ** ده زکاتم که منم با جوع جفت

منع کرد از پیر و پیرش جد گرفت ** مانده خلق از جد پیر اندر شگفت

گفت بس بی‌شرم پیری ای پدر ** پیر گفت از من توی بی‌شرم‌تر

کین جهان خوردی و خواهی تو ز طمع ** کان جهان با این جهان گیری به جمع 3815

خنده‌اش آمد مال داد آن پیر را ** پیر تنها برد آن توفیر را