چون عسل خوردی نیامد تب به غیر ** مزد روز تو نیامد شب به غیر

در چه کردی جهد کان وا تو نگشت ** تو چه کاریدی که نامد ریع کشت

فعل تو که زاید از جان و تنت ** هم‌چو فرزندت بگیرد دامنت

فعل را در غیب صورت می‌کنند ** فعل دزدی را نه داری می‌زنند 420

دار کی ماند به دزدی لیک آن ** هست تصویر خدای غیب‌دان

در دل شحنه چو حق الهام داد ** که چنین صورت بساز از بهر داد

تا تو عالم باشی و عادل قضا ** نامناسب چون دهد داد و سزا

چونک حاکم این کند اندر گزین ** چون کند حکم احکم این حاکمین

چون بکاری جو نروید غیر جو ** قرض تو کردی ز که خواهد گرو 425

جرم خود را بر کسی دیگر منه ** هوش و گوش خود بدین پاداش ده