هم‌چو شبکوکی کنم شب ذکر و بانگ ** تا رسد از بامهاام نیم دانگ

اندرین اندیشه بیرون شد بکوی ** واندرین فکرت همی شد سو به سوی

یک زمان مانع همی‌شد شرم و جاه ** یک زمانی جوع می‌گفتش بخواه

پای پیش و پای پس تا ثلث شب ** که بخواهم یا بخسپم خشک‌لب

رسیدن آن شخص به مصر و شب بیرون آمدن به کوی از بهر شبکوکی و گدایی و گرفتن عسس او را و مراد اوحاصل شدن از عسس بعد از خوردن زخم بسیار و عسی ان تکرهوا شیا و هو خیر لکم و قوله تعالی سیجعل الله بعد عسر یسرا و قوله علیه‌السلام اشتدی ازمة تنفرجی و جمیع القرآن و الکتب المنزلة فی تقریر هذا

ناگهانی خود عسس او را گرفت ** مشت و چوبش زد ز صفرا تا شکفت 4255

اتفاقا اندر آن شب‌های تار ** دیده بد مردم ز شب‌دزدان ضرار

بود شب‌های مخوف و منتحس ** پس به جد می‌جست دزدان را عسس

تا خلیفه گفت که ببرید دست ** هر که شب گردد وگر خویش منست

بر عسس کرده ملک تهدید و بیم ** که چرا باشید بر دزدان رحیم

عشوه‌شان را از چه رو باور کنید ** یا چرا زیشان قبول زر کنید 4260