کیمیای نو کننده دردهاست ** کو ملولی آن طرف که درد خاست

هین مزن تو از ملولی آه سرد ** درد جو و درد جو و درد درد

خادع دردند درمان‌های ژاژ ** ره‌زنند و زرستانان رسم باژ 4305

آب شوری نیست در مان عطش ** وقت خوردن گر نماید سرد و خوش

لیک خادع گشته و مانع شد ز جست ** ز آب شیرینی کزو صد سبزه رست

هم‌چنین هر زر قلبی مانعست ** از شناس زر خوش هرجا که هست

پا و پرت را به تزویری برید ** که مراد تو منم گیر ای مرید

گفت دردت چینم او خود درد بود ** مات بود ار چه به ظاهر برد بود 4310

رو ز درمان دروغین می‌گریز ** تا شود دردت مصیب و مشک‌بیز

گفت نه دزدی تو و نه فاسقی ** مرد نیکی لیک گول و احمقی