-
مرغک آمد سوی او از ناشناخت ** پس طوافی کرد و پیش مرد تاخت
- A little bird approached him in ignorance (of his disguise): then it hopped round and ran up to the man,
-
گفت او را کیستی تو سبزپوش ** در بیابان در میان این وحوش
- And said to him, “Who are you, clad in green in the desert amidst (all) these wild animals?”
-
گفت مرد زاهدم من منقطع ** با گیاهی گشتم اینجا مقتنع 440
- He replied, “I am an ascetic severed (from mankind): I have become content (to live) here with some grass.
-
زهد و تقوی را گزیدم دین و کیش ** زانک می‌دیدم اجل را پیش خویش
- I adopted asceticism and piety as my religion and practice because I saw before me the appointed end of my life.
-
مرگ همسایه مرا واعظ شده ** کسب و دکان مرا برهم زده
- My neighbour's death had given me warning and upset my (worldly) business and shop.
-
چون به آخر فرد خواهم ماندن ** خو نباید کرد با هر مرد و زن
- Since I shall be left alone at the last, it behoves me not to become friendly with every man and woman.
-
رو بخواهم کرد آخر در لحد ** آن به آید که کنم خو با احد
- I shall turn my face to the grave at the last: ’tis better that I should make friends with the One (God).
-
چو زنخ را بست خواهند ای صنم ** آن به آید که زنخ کمتر زنم 445
- Since my jaw will (ultimately) be bound up, O worshipful one, ’tis better that I should jaw little (now).
-
ای بزربفت و کمر آموخته ** آخرستت جامه‌ی نادوخته
- O thou who hast learned to wear a gold-embroidered robe and a belt, at the last there is (only) the unsewn garment for thee (to wear).
-
رو به خاک آریم کز وی رسته‌ایم ** دل چرا در بی‌وفایان بسته‌ایم
- We shall turn our faces to the earth whence we have sprung: why (then) have we fixed our hearts on creatures devoid of constancy (permanence)?