نایب آمد گفت صندوقت به چند ** گفت نهصد بیشتر زر می‌دهند 4520
The deputy arrived and asked, “How much (do you want) for your chest?” “They are offering nine hundred pieces of gold and more,” said he,
من نمی‌آیم فروتر از هزار ** گر خریداری گشا کیسه بیار
“(But) I will not come lower than a thousand: if you intend to buy, open your purse and produce (the money).”
گفت شرمی دار ای کوته‌نمد ** قیمت صندوق خود پیدا بود
He replied, “Have some shame, you in the short felt frock! The value of the chest is self-evident.”
گفت بی‌ریت شری خود فاسدیست ** بیع ما زیر گلیم این راست نیست
He (Júhí) said, “To buy without seeing is an iniquity: our bargain is (being made) in the dark: this is not right.
بر گشایم گر نمی‌ارزد مخر ** تا نباشد بر تو حیفی ای پدر
I will open (it): if it is not worth (the money), don't buy, lest you be defrauded, O father!”
گفت ای ستار بر مگشای راز ** سرببسته می‌خرم با من بساز 4525
He (the deputy) said (addressing God), “O Veiler (of faults), do not reveal the secret!” (Then he said to Júhí), “I will buy it with the lid on: come to terms with me.
ستر کن تا بر تو ستاری کنند ** تا نبینی آمنی بر کس مخند
Veil (the faults of others) in order that (the like) veiling may be vouchsafed to you: do not deride any one till you see (yourself in) security.
بس درین صندوق چون تو مانده‌اند ** خوش را اندر بلا بنشانده‌اند
Many like you have been left in this chest and have landed themselves in tribulation.
آنچ بر تو خواه آن باشد پسند ** بر دگر کس آن کن از رنج و گزند
Inflict upon another (only) the pain and injury that you would wish and approve for yourself,
زانک بر مرصاد حق واندر کمین ** می‌دهد پاداش پیش از یوم دین
For God is lying in wait and in ambush, ready to give retribution before the Day of Judgement.