چون سلاح و جهل جمع آید به هم ** گشت فرعونی جهان‌سوز از ستم

شکر کن ای مرد درویش از قصور ** که ز فرعونی رهیدی وز کفور

شکر که مظلومی و ظالم نه‌ای ** آمن از فرعونی و هر فتنه‌ای 4725

اشکم تی لاف اللهی نزد ** که آتشش را نیست از هیزم مدد

اشکم خالی بود زندان دیو ** کش غم نان مانعست از مکر و ریو

اشکم پر لوت دان بازار دیو ** تاجران دیو را در وی غریو

تاجران ساحر لاشی‌فروش ** عقل‌ها را تیره کرده از خروش

خم روان کرده ز سحری چون فرس ** کرده کرباسی ز مهتاب و غلس 4730

چون بریشم خاک را برمی‌تنند ** خاک در چشم ممیز می‌زنند

چندلی را رنگ عودی می‌دهند ** بر کلوخیمان حسودی می‌دهند