گفت حق آن طفل را از فضل خویش ** موج را گفتم فکن در بیشه‌ایش

God said, “Of My grace I bade the waves cast that child into a forest—

بیشه‌ای پر سوسن و ریحان و گل ** پر درخت میوه‌دار خوش‌اکل

A forest abounding in lilies and sweet basils and roses, full of trees laden with fruit good to eat,

چشمه‌های آب شیرین زلال ** پروریدم طفل را با صد دلال

And fountains of sweet limpid water. I fostered the child with a hundred endearments.

صد هزاران مرغ مطرب خوش‌صدا ** اندر آن روضه فکنده صد نوا 4810

Myriads of melodious singing-birds poured forth a hundred songs in that garden.

پسترش کردم ز برگ نسترن ** کرده او را آمن از صدمه‌ی فتن

I made for him a couch of wild-rose leaves; I made him secure from the shock of afflictions.

گفته من خورشید را کو را مگز ** باد را گفته برو آهسته وز

I told the sun not to scorch him; I told the wind to blow on him gently;

ابر را گفته برو باران مریز ** برق را گفته برو مگرای تیز

I told the clouds not to rain upon him; I told the lightning not to dart at him.

زین چمن ای دی مبران اعتدال ** پنجه ای بهمن برین روضه ممال

I said, ‘O December, do not cut off the mild weather from this orchard; O November, do not let thy fist fall on this garden.’”

کرامات شیخ شیبان راعی قدس الله روحه العزیز

The miracles of Shaybán Rá‘í, may God sanctify his venerable spirit!

هم‌چو آن شیبان که از گرگ عنید ** وقت جمعه بر رعا خط می‌کشید 4815

Just as Shaybán Rá‘í (the shepherd), because of the froward wolf, used to draw a line round his flock at the hour of the Friday prayers,

تا برون ناید از آن خط گوسفند ** نه در آید گرگ و دزد با گزند

In order that no sheep should go beyond that line, and that no wolf or mischievous robber should come inside.