چونک عمرت برد دیو فاضحه ** بی‌نمک باشد اعوذ و فاتحه

گرچه باشد بی‌نمک اکنون حنین ** هست غفلت بی‌نمک‌تر زان یقین

هم‌چنین هم بی‌نمک می‌نال نیز ** که ذلیلان را نظر کن ای عزیز

قادری بی‌گاه باشد یا به گاه ** از تو چیزی فوت کی شد ای اله 555

شاه لا تاسوا علی ما فاتکم ** کی شود از قدرتش مطلوب گم

حواله کردن مرغ گرفتاری خود را در دام به فعل و مکر و زرق زاهد و جواب زاهد مرغ را

گفت آن مرغ این سزای او بود ** که فسون زاهدان را بشنود

گفت زاهد نه سزای آن نشاف ** کو خورد مال یتیمان از گزاف

بعد از آن نوحه‌گری آغاز کرد ** که فخ و صیاد لرزان شد ز درد

کز تناقضهای دل پشتم شکست ** بر سرم جانا بیا می‌مال دست 560

زیر دست تو سرم را راحتیست ** دست تو در شکربخشی آیتیست