آن یکی را قبله شد جولاهگی ** وآن یکی حارس برای جامگی

وان یکی بی‌کار و رو در لامکان ** که از آن سو دادیش تو قوت جان 585

کار او دارد که حق را شد مرید ** بهر کار او ز هر کاری برید

دیگران چون کودکان این روز چند ** تا شب ترحال بازی می‌کنند

خوابناکی کو ز یقظت می‌جهد ** دایه‌ی وسواس عشوه‌ش می‌دهد

رو بخسپ ای جان که نگذاریم ما ** که کسی از خواب بجهاند ترا

هم تو خود را بر کنی از بیخ خواب ** هم‌چو تشنه که شنود او بانک آب 590

بانگ آبم من به گوش تشنگان ** هم‌چو باران می‌رسم از آسمان

بر جه ای عاشق برآور اضطراب ** بانگ آب و تشنه و آنگاه خواب

حکایت آن عاشق کی شب بیامد بر امید وعده‌ی معشوق بدان وثاقی کی اشارت کرده بود و بعضی از شب منتظر ماند و خوابش بربود معشوق آمد بهر انجاز وعده او را خفته یافت جیبش پر جوز کرد و او را خفته گذاشت و بازگشت

عاشقی بودست در ایام پیش ** پاسبان عهد اندر عهد خویش