-
وقت آن آمد که من عریان شوم ** نقش بگذارم سراسر جان شوم
- The time is come for me to strip, to quit the (bodily) form and become wholly spirit.
-
ای عدو شرم و اندیشه بیا ** که دریدم پرده‌ی شرم و حیا
- Come, O Enemy of shame and anxious thought, for I have rent the veil of shame and bashfulness.
-
ای ببسته خواب جان از جادوی ** سخت‌دل یارا که در عالم توی 615
- O Thou who by Thy magic hast spell-bound the spirit's sleep, O hardhearted Beloved that Thou art in the world,
-
هین گلوی صبر گیر و می‌فشار ** تا خنک گردد دل عشق ای سوار
- Hark, grip the throat of self-restraint and strangle it, in order that Love's heart may be made happy, O Cavalier!
-
تا نسوزم کی خنگ گردد دلش ** ای دل ما خاندان و منزلش
- How should His heart be made happy till I burn? Oh, my heart is His home and dwelling-place.
-
خانه‌ی خود را همی‌سوزی بسوز ** کیست آن کس کو بگوید لایجوز
- (If) Thou wilt burn Thy house, burn it! Who is he that will say, “’Tis not allowed”?
-
خوش بسوز این خانه را ای شر مست ** خانه‌ی عاشق چنین اولیترست
- Burn this house well (and thoroughly), O furious Lion! The lover's house is better so.
-
بعد ازین این سوز را قبله کنم ** زانک شمعم من بسوزش روشنم 620
- Henceforth I will make this burning my qibla (aim), for I am (like) the candle: I am (made) bright by burning.
-
خواب را بگذار امشب ای پدر ** یک شبی بر کوی بی‌خوابان گذر
- Abandon sleep to-night, O father: for one night traverse the district of the sleepless.
-
بنگر اینها را که مجنون گشته‌اند ** هم‌چو پروانه بوصلت کشته‌اند
- Look on these (lovers) who have become frenzied and been killed, like moths, by (their) union (with the Beloved).