گنده‌پیران شوی را قما دهند ** چونک از زشتی و پیری آگهند

گنده‌پیران شوی را قما دهند ** چونک از زشتی و پیری آگهند 675

Since foul hags are aware of their ugliness and old age, they let their husbands take a concubine.

چون جمال احمدی در هر دو کون ** کی بدست ای فر یزدانیش عون

When has there (ever) been in the two worlds a beauty like that of Ahmad (Mohammed)? Oh, may the Divine Glory aid him!

نازهای هر دو کون او را رسد ** غیرت آن خورشید صدتو را رسد

To him belong (all) the charms of both worlds: it beseems that hundredfold Sun to be jealous,

که در افکندم به کیوان گوی را ** در کشید ای اختران هم روی را

Saying, “I have thrown my (resplendent) orb over Saturn: beware, O stars, and cover your faces!

در شعاع بی‌نظیرم لا شوید ** ورنه پیش نور نم رسوا شوید

Be naughted in my incomparable radiance; else ye will be put to shame before my light.

از کرم من هر شبی غایب شوم ** کی روم الا نمایم که روم 680

For kindness' sake, I disappear every night; (but) how should I depart? I only make a show of departing,

تا شما بی من شبی خفاش‌وار ** پر زنان پرید گرد این مطار

That for a night ye may fly without me like bats, flapping your wings, around this flying-place;

هم‌چو طاووسان پری عرضه کنید ** باز مست و سرکش و معجب شوید

And that, like peacocks, ye may display a (gorgeous) wing, and then become intoxicated and haughty and self-conceited.

ننگرید آن پای خود را زشت‌ساز ** هم‌چو چارق کو بود شمع ایاز

Look at your uncouth feet, like the rustic shoon that were (as) a candle to Ayáz.

رو نمایم صبح بهر گوشمال ** تا نگردید از منی ز اهل شمال

At dawn I show my face to reprimand you, lest from egoism ye become (included) among the people of the left hand.”