صاحب خرمن همی‌گوید که هی ** ای ز کوری پیش تو معدوم شی

تو ز خرمنهای ما آن دیده‌ای ** که در آن دانه به جان پیچیده‌ای

ای به صورت ذره کیوان را ببین ** مور لنگی رو سلیمان را ببین 810

تو نه‌ای این جسم تو آن دیده‌ای ** وا رهی از جسم گر جان دیده‌ای

آدمی دیده‌ست باقی گوشت و پوست ** هرچه چشمش دیده است آن چیز اوست

کوه را غرقه کند یک خم ز نم ** منفذش چون باز باشد سوی یم

چون به دریا راه شد از جان خم ** خم با جیحون برآرد اشتلم

زان سبب قل گفته‌ی دریا بود ** هرچه نطق احمدی گویا بود 815

گفته‌ی او جمله در بحر بود ** که دلش را بود در دریا نفوذ

داد دریا چون ز خم ما بود ** چه عجب در ماهیی دریا بود