چون ستوری باش در حکم امیر ** گه در آخر حبس گاهی در مسیر

Be at the disposal of the Prince, like a horse (or mule), now confined in the stable, now going (on the road).

چونک بر میخت ببندد بسته باش ** چونک بگشاید برو بر جسته باش

When He fastens thee to a peg, be fastened (quiet and submissive); when He looses thee, go, be exultant (prance and bound).

آفتاب اندر فلک کژ می‌جهد ** در سیه‌روزی خسوفش می‌دهد 930

(But keep on the right road, for when) the sun in heaven jumps crookedly, He causes it to be eclipsed in black disgrace,

کز ذنب پرهیز کن هین هوش‌دار ** تا نگردی تو سیه‌رو دیگ‌وار

Saying, “Avoid the (Dragon's) Tail: hark, take heed, lest thou become black of face like a cooking-pot.”

ابر را هم تازیانه‌ی آتشین ** می‌زنندش کانچنان رو نه چنین

The cloud, too, is lashed with a whip of fire, (as through to say), “Go that way, do not go this way!

بر فلان وادی ببار این سو مبار ** گوشمالش می‌دهد که گوش دار

Rain upon such and such a valley, do not rain in this quarter”: He reprimands it, saying, “Give ear!

عقل تو از آفتابی بیش نیست ** اندر آن فکری که نهی آمد مه‌ایست

Thy reason is not superior to a sun: do not stay in (dally with) a thought that has been forbidden.

کژ منه ای عقل تو هم گام خویش ** تا نیاید آن خسوف رو به پیش 935

O Reason, do not thou too step crookedly, lest that eclipse of (the bright) face befall (thee).

چون گنه کمتر بود نیم آفتاب ** منکسف بینی و نیمی نورتاب

When (thy) sin is less, thou wilt see half the sun eclipsed and half radiant,

که به قدر جرم می‌گیرم ترا ** این بود تقریر در داد و جزا

For I punish thee in proportion to thy sin: this is the principle laid down for justice and retribution.