هر چه کردند از علاج و از دوا ** گشت رنج افزون و حاجت ناروا

İlâç ve tedavi nev’inden her ne yapıldıysa hastalık arttı, maksat da hâsıl olmadı.

آن کنیزک از مرض چون موی شد ** چشم شه از اشک خون چون جوی شد

O halayıkcağız, hastalıktan kıl gibi olunca padişahın kanlı gözyaşı ırmağa döndü.

از قضا سرکنگبین صفرا فزود ** روغن بادام خشکی می‌‌نمود

Kazara sirkengübin safrayı arttırdı. Badem yağı da kuruluk tesirini göstermeye başladı.

از هلیله قبض شد اطلاق رفت ** آب آتش را مدد شد همچو نفت‌‌

Karahelileyle kabız oldu, ferahlığı gitti; su, neft gibi ateşe yardım etti.

ظاهر شدن عجز حکیمان از معالجه‌‌ی کنیزک و روی آوردن پادشاه به درگاه خدا و در خواب دیدن او ولی را

Halayığın tedavisinde hekimlerin âciz kalmalarını padişahın anlaması, Tanrı tapusuna yüz tutması ve bir uluyu rüyada görmesi

شه چو عجز آن حکیمان را بدید ** پا برهنه جانب مسجد دوید 55

Padişah, hekimlerin âciz kaldıklarını görünce yalınayak mescide koştu.

رفت در مسجد سوی محراب شد ** سجده گاه از اشک شه پر آب شد

Mescide gidip mihrap tarafına yöneldi. Secde yeri gözyaşından sırsıklam oldu.

چون به خویش آمد ز غرقاب فنا ** خوش زبان بگشاد در مدح و ثنا

Yokluk istiğrakından kendisine gelince ağzını açtı, hoş bir tarzda medhü senaya başladı:

کای کمینه بخششت ملک جهان ** من چه گویم چون تو می‌‌دانی نهان‌‌

“En az bahşişi dünya mülkü olan Tanrım! Ben ne söyleyeyim? Zaten sen gizlileri bilirsin.

ای همیشه حاجت ما را پناه ** بار دیگر ما غلط کردیم راه‌‌

Ey daima dileğimize penah olan Tanrı! Biz bu sefer de yolu yanıldık.

لیک گفتی گر چه می‌‌دانم سرت ** زود هم پیدا کنش بر ظاهرت‌‌ 60

Ama sen “Ben gerçi senin gizlediğin şeyleri bilirim. Fakat sen, yine onları meydana dök” dedin.