می‌شمارد می‌دهد زر بی وقوف ** تا که خالی گردد و آید خسوف

می‌شمارد می‌دهد زر بی وقوف ** تا که خالی گردد و آید خسوف 125

گر ز که بستانی و ننهی بجای ** اندر آید کوه زان دادن ز پای

پس بنه بر جای هر دم را عوض ** تا ز واسجد واقترب یابی غرض

در تمامی کارها چندین مکوش ** جز به کاری که بود در دین مکوش

عاقبت تو رفت خواهی ناتمام ** کارهاات ابتر و نان تو خام

وان عمارت کردن گور و لحد ** نه به سنگست و به چوب و نه لبد 130

بلک خود را در صفا گوری کنی ** در منی او کنی دفن منی

خاک او گردی و مدفون غمش ** تا دمت یابد مددها از دمش

گورخانه و قبه‌ها و کنگره ** نبود از اصحاب معنی آن سره

بنگر اکنون زنده اطلس‌پوش را ** هیچ اطلس دست گیرد هوش را