جمله را با همدگر در می‌فکند ** ز آهن پولاد آن شاه بلند

O yüce padişah demir halkalar yapıyor, halkaları birbirine takıyordu.

صنعت زراد او کم دیده بود ** درعجب می‌ماند وسواسش فزود

Lokman silah yapma sanatını pek görmemişti, şaşırıp kaldı, vesveseleri arttı.

کین چه شاید بود وا پرسم ازو ** که چه می‌سازی ز حلقه تو بتو 1845

Bu nedir acaba, şunu bir sorsam, bu kat kat halkalarla ne yapıyorsun desem, dedi.

باز با خود گفت صبر اولیترست ** صبر تا مقصود زوتر رهبرست

Sonra yine kendi kendisine dedi ki: “ Dur hele sabır daha iyi. Sabır, adamı maksadına çabucak ulaştırır.

چون نپرسی زودتر کشفت شود ** مرغ صبر از جمله پران‌تر بود

Sormazsam iş daha çabuk anlaşılır. Sabırlı kuş, bütün kuşlardan daha iyi uçar.

ور بپرسی دیرتر حاصل شود ** سهل از بی صبریت مشکل شود

Fakat sorarsam maksadı daha geç anlarım, kolaycacık anlayacağım şey, bu sorgumla güçleşir.

چونک لقمان تن بزد هم در زمان ** شد تمام از صنعت داود آن

Lokman, orada bir müddet sabredip durdu. Bu müddet içinde Davud da zırhı yapıp tamamladı.

پس زره سازید و در پوشید او ** پیش لقمان کریم صبرخو 1850

Kerem ve sabır sahibi Lokman’ın önünde bedenine geçirip giyindi.

گفت این نیکو لباسست ای فتی ** درمصاف و جنگ دفع زخم را

“Civanım, bu, savaşta yaralanmamak için güzel bir elbisedir” dedi.

گفت لقمان صبر هم نیکو دمیست ** که پناه و دافع هر جا غمیست

Lokman dedi ki. “Sabır da güzel bir iş. Her dertte ona sığınmak gerek, her gamı o giderir.”