هم‌چو شاخی که ببری از درخت ** سر کند قوت ز شاخ نیک‌بخت

Hani bir ağacın kötü dallarını budarsın da iyi dallarından dal budak verir, o dallar kuvvetlenir ya.

چونک کردی دم او را آن طرف ** گر رود پس پس رود تا مکتنف 1125

Kuyruğunu o tarafa çevirdin mi geri geri gitse bile sığınılacak yere kadar varır, dayanır.

حبذا اسپان رام پیش‌رو ** نه سپس‌رو نه حرونی را گرو

Ne mutludur binicisine râm olan ve doğru giden atlar. Onlar, ne geri giderler, ne huysuzluk ederler.

گرم‌رو چون جسم موسی کلیم ** تا به بحرینش چو پهنای گلیم

Allah Kelim’i Musa gibi hızlı hızlı gider, bir kilim gibi Bahreyn’e kadar varır, yayılır.

هست هفصدساله راه آن حقب ** که بکرد او عزم در سیران حب

Musa’nın gittiği yol, tam yedi yüz yıllık yoldu, o sevda ile bu kadar uzun yolu aştı.

همت سیر تنش چون این بود ** سیر جانش تا به علیین بود

Bedenindeki gidiş gayreti bu kadardı. Canındaki gayretse ta İlliyn’e değdi.

شهسواران در سباقت تاختند ** خربطان در پایگه انداختند 1130

İyi biniciler, birbirlerini geçmek için atlarını sürdüler. Karınları şiş battallarsa ahırda kala kaldılar.

مثل

Örnek

آن‌چنان که کاروانی می‌رسید ** در دهی آمد دری را باز دید

Hani bir kervan bir köye gelip çatmış, orada açık bir kapı görmüştü.

آن یکی گفت اندرین برد العجوز ** تا بیندازیم اینجا چند روز

Kervan halkından biri bu kocakarı soğuğunda eşyamızı buraya atalım, birkaç gün burada kalalım dedi.

بانگ آمد نه بینداز از برون ** وانگهانی اندر آ تو اندرون

İçeriden bir ses geldi: Hayır ,neyiniz varsa önce dışarıya bırakın da ondan sonra içeri girin.