خلق زشتت اندرو رویت نمود ** که ترا او صفحه‌ی آیینه بود

Sendeki çirkin huy, onda göründü. Çünkü o, sana bir aynadır âdeta.

چونک قبح خویش دیدی ای حسن ** اندر آیینه بر آیینه مزن

Güzelim aynada çirkinliğini görünce aynaya saldırma.

می‌زند بر آب استاره‌ی سنی ** خاک تو بر عکس اختر می‌زنی 3155

Mesela yüce yıldız, suya vurur. Sen de yıldızın aksine toprak atarsın.

کین ستاره‌ی نحس در آب آمدست ** تا کند او سعد ما را زیردست

Bir kutsuz yıldız bizim kutluluğumuzu alt etmek için suya geldi mi dersin.

خاک استیلا بریزی بر سرش ** چونک پنداری ز شبهه اخترش

O aksi, yıldız sanır, kapansın diye üstüne toprak atar durursun.

عکس پنهان گشت و اندر غیب راند ** تو گمان بردی که آن اختر نماند

Akis gizlenir, gayb âlemine gider. Sanırsın ki yıldız da söndü.

آن ستاره‌ی نحس هست اندر سما ** هم بدان سو بایدش کردن دوا

O kutsuz yıldız, gökyüzündedir. Başını o tarafa kaldırmak lâzım.

بلک باید دل سوی بی‌سوی بست ** نحس این سو عکس نحس بی‌سو است 3160

Hattâ gönlü, mekânsızlık mekânına bağlamak gerek. Burada zuhur eden yomsuzluk, o mekânsızlık âleminin bir aksinden ibarettir.

داد داد حق شناس و بخششش ** عکس آن دادست اندر پنج و شش

Vergiyi Tanrı vergisi, ihsanı Tanrı ihsanı bil. Çünkü bu aksi, beş duygu âlemiyle altı cihet âlemine veren odur.

گر بود داد خسان افزون ز ریگ ** تو بمیری وآن بماند مردریگ

Aşağılık kimselerin ihsanı, kumdan artık bile olsa yine sen ölürsün, o vergiler senden arda kalır.