شاه چون از محو شد سوی وجود ** چشم مریخیش آن خون کرده بود

چون به ترکش بنگرید آن بی‌نظیر ** دید کم از ترکشش یک چوبه تیر

گفت کو آن تیر و از حق باز جست ** گفت که اندر حلق او کز تیر تست

عفو کرد آن شاه دریادل ولی ** آمده بد تیر اه بر مقتلی

کشته شد در نوحه‌ی او می‌گریست ** اوست جمله هم کشنده و هم ولیست 4870

ور نباشد هر دو او پس کل نیست ** هم کشنده‌ی خلق و هم ماتم‌کنیست

شکر می‌کرد آن شهید زردخد ** کان بزد بر جسم و بر معنی نزد

جسم ظاهر عاقبت خود رفتنیست ** تا ابد معنی بخواهد شاد زیست

آن عتاب ار رفت هم بر پوست رفت ** دوست بی‌آزار سوی دوست رفت

گرچه او فتراک شاهنشه گرفت ** آخر از عین الکمال او ره گرفت 4875